1-тапсырма. Мәтінді мұқият тыңдап, үзілген тұсынан оқиғаның дамуы мен аякталуын болжаныз. Тындалым мәтіні Басекен дұрыс айтады, баланын саны алтау, дедi содан соң. Смирна тұрып, внимательна тындандар. Мен ретімен таныстырып шығайын. Тылдагы енбекшiлерге көмекке жiберiлген жолдастар төмендегіше. Стройдын басында тұрған екеу - казак балалары, улкенi сегiзде, кішісі алтыда, мынаусы - Нартай, анаусы - Ертай, екеуi агайынды. Булардан сонгы - татар баласы, аты Рәшит, жетіде. Көзі сығырайган жалпак бет, такырбас кара - әйел бала, калмак, я дүнген, жасы алтыда. Касындагысынын аты Яков, тогызда, колагаштай мұрнына қарағанда жойы тәрiздi, бiрақ документте орыс деп жазылған; кайдан кеп, кайдан тұрганы белгiсiз, әрi мылкау. Ең соңындағы немiс. Бул баланын жана алдымен шыккан каска, жетiде. Сiздерден жасыратын не бар, тегi жаман орны детдом емес еді, әке-шешеден бiрдей айрылып, панасыз калган сон алынган екен. Өкіметтің кеңшілігі көп. Енді осы арага келіп тұрған жайы бар. Тока! - деді сол аяғына көнетоз саптама етік, он аягына былгары тысты жана протез киген сырма күртелi карамурт. Бұл - бригадир Берден едi. - Тоқа, осы тұрған жұрттың көбi бала алғысы келеді. Мен де, ана Акан да, мына Тілеубай да. Өзiнiз де кұр калмассыз. Тегіс сәби жасындағы кiшкентай балалар көрінеді. Шыққан жерін ұмытып, ертең-ак ет-бауырымыз боп кетеді. Өз колыңызбен улестiрiп берініз. - - - - - Лоббай, -дедi қайтадан қатайып алган баскарма, -мен белмеймiн, өздерiн тандандар. Тек ретiн айтайын. Реніш-екпе болмасын. Ака! Жол сiздiкi. Тысы тозған сенсен тымагын кулагын кайырып бiр жак шекесiне қисайта киiп, жұрттың бәрінің басынан аса карап, ат үстінде тұрған Ахмет шал карына қыстырған құрығын лақтырып тастап, жерге ырғып түсті. Қимылы ширак. -Тандаган баланызды алыныз. Сұрақ: Ахмет шал кай баланы тандайды? Жауабынызды себебiмен дәйектеніз. Жалғасы: Ахмет ысырыла жол берген жұртты киiп-жарып балалардын алдына барды да калт бегелді. Кайсысын алсам екен деп ойлангандай. Жетiмдердi жагалай шолып шыкты да, ен баста тұрған агайынды казак балаларынын касына келді. Екеуi бiрiне-бiрi тығыла құшақтасып тұрған. Қолдарынан тартып едi, айрылмады. Ахан тізесін бүгіп, екеуiн бiрдей бауырына басты. Кезек-кезек мандайларынан сүйді. Содан соң орнынан көтеріліп, балаларды жагалай бастарынан сипап еттi де, ен шетте тұрған немiс баласынын колынан ұстады. Мен осы мыҚТЫНЫҢ өзiн каладым. Сұрақ: Немiс баласы қазаққа сіңісіп кете ме әлде өз ұлтын ұмытпайды ма? Себебiмен дәйектеп, камды жауабынызбен бөлісініз.​