Сабака брэша – вецер вее.

Са свайго языка спусціш- на чужым не зловіш.

Слова сказаў- сякераю адсек.

Слова як птушка: выпусціў- не зловіш.

Словы – гужы, за сэрца цягнуць.

Слоў на мяшок, а спраў на вяршок.

Скажаш бабцы- як усёй грамадцы.

Усяму пачатак – родная мова.

Хто забыў сваіх продкаў- сябе губляе, хто забыў сваю мову- усё згубіў.