. Абай ауылына жеткенше асыкты. Анау - Абай, Абай ғой, айналайын-ай! Апасына айтайыншы, - деді бір үлкен әйел. - Бәсе, Телғара ғой... Жаным-ау, мынау... - Телғара! - деді жас - - әйел. - Абайдың келген хабарын естіп, анасы — Ұлжан мен әжесі Зере сыртқа шықты. Зеренің ең жақсы көретін немересі — Абай еді. Оның тiлеуiн тiлеп отыратын. Абай аттан түсті. Ол көп ішінен, ең алдымен, өз шешесін көрді. Соған карай жүре берiп еді, шешесi: - Шырағым, балам, ар жағыңда әкең тұр... Сәлем бер! - деді. Абай әкесiне қарай тез бұрылды. Әкесіне қол берiп амандасты. Әкесі: - - Балам, бойың өсіп, ержетіп қалыпсың! Бойындай болып білімің де естi ме? - деді. Ұялғанды, жауап айтпағанды кешірмейтін әке мінезі Абайға бел- гiлi. Ол сабырмен: - Шукір, әке, Қазіреттің рұқсатын, фатиқасын алып кайттым, деді. Кунанбай: - - Бар, енді шешелерің жаққа бар, амандас, балам! — деді (М. Әуезов).
(перевести) ​
Please enter comments
Please enter your name.
Please enter the correct email address.
You must agree before submitting.

Answers & Comments


Copyright © 2024 SCHOLAR.TIPS - All rights reserved.