Бұл үзінді Марат Қабанбаевтың "Бауыр" әңгімесінен берілген. Әңгімеде тағдырдың тауқыметімен жолдары екіге айрылған ағалы-інілі Қали мен Манаптың кездесүі туралы айтылған.

Берілген үзіндіде Манаптың бұлай ойлауы орынды деп ойлаймын. Себебі,Қалидің бұны жатсынып,көп әңгімеге тартылмай отырды. Қали оны ес білгелі көрмеді әрі екеуі әртүрлі ортада өсіп,жетілді емес пе? Төтеден шапқан жау секілді балалар үйіне Манаптың ойда жоқты келуі,әрине,Қали үшін күтпеген жағдай. Манаптың бұл ойынан оның байқампаздығын,ересектігін және түсінігі мол жан екенін байқауға болады. Себебі,ол інісіне "Неге бұлай жатсынасың? Мен сенің ағаңмын ғой?"деп бас салған жоқ. Манаптың орынында болсам,мен Қалиге алдын ала өзімді таныстырып,осындай бауыры бар екендігін біліп жүрсін деген ниетпен хат-хабар алысар едім.