Абай Құнанбайұлы «Бірінші сөз». 1-сабақ

Кейіпкер мал бағуды не себепті дұрыс көрмейтінін тап.

Қартайғанда қызығын өзің түгел көре алмайтұғын, ұры, залым, тілемсектердің азығын бағып беруді жөн көрмеді.

Алысып, жұлысып, айтысып, тартысып жүргенде өмірінің біраз жасқа келіп қалғаны үшін мал баға алмайтынын айтады.

«Қалайша бағудың мәнісін де білмеймін, не болсын деп бағам, қай елге қосайын, қай харекетке қосайын?», – деп дал болады.

«Не көңілде, не көрген күніңде бір тыныштық жоқ елге, софылық неге керек?» – деп ойлайды.

«Білгеніңді кімге үйретерсің, білмегеніңді кімнен сұрарсың?» – деп қынжылады.

Артқа

Тексеру


​