Ответ: Арал қасіреті

Кемелер жүздірген шағылтып желкенін айға,

Тау толқын төсіңде тербелген ерке күн қайда?

Қайда сол дәуренің тағдырдан күш-қуат сезген,

Шағала көктемнің дүркіреп ұшты ма көзден?

Қайырмасы:

Сенемін саған,

Тұрғанда аман

Адамдық күші, ой күші.

Аралым менің,

Жанарым менің,

Халқымның ұлы қайғысы.

Бұл өлке қалайша болады азап түнегі,

Ежелгі мұң-зарың аз ба еді, қазақтың елі?

Қайтемін, Аралым, бүгінде қалды сүлдерің,

Төзімі еліне ұқсаған көнбісім менің.

Аралым, күн туды басыңа дүрбелең - керең,

Кім ұқпақ, шалды, анау өзіңмен бірге өлем деген.

Безбүйрек ғасырың қағады қанатын үнсіз,

Бір жылда екі ұлын жоғалтқан ана тұр тілсіз.

О, Арал теңізі!

Сақтап қалудың сені аман,

Іздеумен жолын мен алаң.

Қалайшы бұған көне алам,