Ақынның бейіш пен тозақты айтыстырудағы мақсатын анықта.

Бейіш, тозақ таласар, таласуда мағына бар,

Тозақ айтар: мен артық, менде перғауын əман бар.

Бейіш айтар: мен артық, ғалым құлдар менде бар,

Ғалымдардың көңілінде аят, хадис, құран бар.
Дін жолымен жүру түбінде жақсылыққа апаратыны сөзсіз екенін дәлелдегісі келеді.

Ғалымдардың бәрі бейішке баратынын айтқысы келді.

Тозақ пен бейіштің атынан айтыс ұйымдастырады.


​