Бір атаның балалары
(үзінді)
Ал, ағайын, тегіс жиналсаң, сөзіме құлақ сал, – деді басқарма. – Өздерің білесіңдер, мен жұмысшы әкелем деп кеттім. Ақыры былай болды. Үкімет біздің Бұлғыртау ауданының тоғыз қолқозына елу төрт бала жіберген екен. Жер аяғы шалғай, мен барғанша ересектерін бөлісіп әкетіпті...Менің әкелгенім алты-ақ бала. Бәріңе жетпейді...Әзір қолда барын құдай жолымен бөлем...
...Ал, Дәуренбек, – деді басқарма. – Дүкіметіңді оқы, балалардың мән–жайын айт.
Стройдың басында тұрған екеуі – қазақ балалары, үлкені сегізде, кішісі алтыда, мынаусы – Нартай, анаусы – Ертай, екеуі ағайынды. Бұлардан соңғы – татар баласы, аты Рәшит, жетіде. Көзі сығырайған жалпақ бет, тақырбас қара – әйел бала, қалмақ, я дүңген, жасы алтыда. Қасындағысының аты – Яков, тоғызда, қолағаштай мұрнына қарағанда жойыт тәрізді, бірақ документте орыс деп жазылған; қайдан кеп, қайдан тұрғаны белгісіз, әрі мылқау. Ең соңындағы – жаңа алдымен шыққан қасқа, жетіде. Сіздерден жасыратын не бар, тегі жаман – неміс. Бұл баланың орны детдом емес еді, әке-шешеден бірдей айрылып, панасыз қалған соң алынған екен. Өкіметтің кеңшілігі көп. Енді осы араға келіп тұрған жайы бар.
Ахмет шал балаларды жағалай басынан сипап өтті де ең шетте тұрған неміс баласының қолынан ұстады.
Мен осы мықтының өзін қаладым ... Баламның атын айт
– Зигфрид Вольфганг Вагнер. Қарық болдыңыз, – деді Дәуренбек мырс етіп.
–... Е, жөн-ақ, – деді Ахмет ақсақал. – Келісті, жақсы ат екен. Айналайын, жүр, үйге кеттік. Апаң күтіп отыр. Жұрттың сөзін ұрғаның бар ма, жүр үйге.
...Жылы қымтаулы төсекте жатқан, ет желініп бітпей-ақ ұйқыға кеткен Зигфрид Вагнер ертеңіне таңертең Зекен Ахметұлы Бегімбетов болып оянды.
перевод текста:
Дети одного деда
(отрывок)
Ну, брат, Соберись ровно, прислушайся к моим словам, - сказали в управлении. - Сами знаете, я сказал, что привезу рабочего. Наконец-то получилось так. Правительство направило пятьдесят четыре ребенка в девять арок нашего Булгыртауского района. - Я не знаю, - сказал он...У меня уже шестеро детей. До всех не дотягивает...Все, что у меня есть, я разделяю божественным путем...
...Ну, Дауренбек, - сказали в управлении. –Читай, что хочешь, расскажи детям об обстоятельствах.
Во главе стройа стояли двое – казахские дети, старший в восемь, младший в шесть, эти двое – Нартай, анаусы – Ертай, двое-братья. Последний из них – татарский мальчик, зовут Рашит, в семь. - Я не хочу, чтобы ты знал, что я хочу, чтобы ты знал, что я хочу, чтобы ты знал, что я хочу, чтобы ты знал, что я хочу, чтобы ты знал, что я хочу, чтобы ты знал, что я хочу. Имя рядом с ним-Яков, в девятке, больше похож на броненосца, чем на нос, но в документе написано, что русский; неизвестно откуда взявшийся, откуда взявшийся, и тупой. В самом конце - новая первая вышедшая бровь, в семь. Что скрывать от вас, фамилия плохая-немецкая. Место этого ребенка было не детдомом, а приобретенным после потери отца и беспризорности. У власти много просторов. - Я не знаю, - сказал он.
Ахмет старик гладил детей по голове и держал за руку немецкого мальчика, стоявшего в самом краю.
Я хотел самого этого могучего ... Скажи мне имя моего ребенка
- Зигфрид Вольфганг Вагнер. – Я не знаю, - сказал Дауренбек.
–... - Да, - сказал Ахмет аксакал. - Договорились, хорошая лошадь. Давай, давай, поехали домой. Твоя сестра ждет. - Я не знаю, - сказал он.
...Зигфрид Вагнер, который лежал в теплой тесной постели, не отрывая взгляда от мяса, проснулся завтра утром Зекеном Ахметовичем Бегимбетовым.
1-тапсырма. Мәтін бойынша сұрақтарға жауап беру.
Мәтінде не туралы айтылған?
Балаларды қайда әкелді?
Шуылдасып ,таласып тұрған балалар неге тына қалды?
Ахмет ақсақал мен Дауренбек арасындағы түсініспеушілік неден туындады?
Ахмет ақсақалдың отбасына Зигфридтің бауыр басып кетуіне кімдер ықпал етті?
перевод вопросов:Задание 1. Ответы на вопросы по тексту.
О чем говорится в тексте?
Куда привезли детей?
Почему дети, которые шумят и спорят, остались в Тынде?
Чем вызвано непонимание Ахмета аксакала и Дауренбека?
Кто способствовал братству Зигфрида в семье Ахмета аксакала?


пожалуйста помогите я не разбираюсь в казахском: нужно сегодня