Ответ:

Бұрын ата бабамыздың басынан кешкен оқиғалары бәрімізге де белгілі шығар. Бірақ оған қайғыратындар көп емес. Неге? Себебі, қазір соғыс жоқ, тәуелсізбіз, бір сөзбен айтқанда бұрын ата бабамыз армандаған күндерді кешіп жатырмыз. Бәрінен де техника дамығанына қатты қуанамыз, себебі біз ештеңе жасамаймыз, бәрін сол жасайды. Біздікі тек бір бірімізден асу, озу, көре алмау. Ой анау телефон алыпты, мен одан да күштісін аламын, ой анау теледидар алыпты, мен оданда дәуін аламын деп жарысамыз. Бірақ неге біз адамдарға жақсылық жасап жарыспаймыз? Ол жетімлерге көмектесіпті, мен кедейлерге көмектесемін деп неге жарыспасқа? Неге өзіміз секілді адамдарды құтқарып, көмектесіп жарыспасқа тек өзімізді ойлай бермей? Кезінде ата бабаларымыз сонда не үшін соңына дейі жанын беріп күресті? Сол жоңғарларға немесе ресейлерге ғана бағынып, солардай өмір сүріп жүре берсе де болатын еді ғой. Бірақ олар біз үшін аянбады, бізді басқаларға бағынбай, керемет өмір сүрсінші деп жандарын беруге де барды. Қ. Рысқұлов сол кезде не үшін көтеріліс болып жатқан жерге барды? Әрине, ол қазақ қыздарының шашын жұлып, ұлдарын сабап жатқаны үшін барды, демек ол да өзі секілді адамдарды аяды. Біз неге айдаладағы кәрістерге қарап еліктейміз, оданда мықты ерлерімізге еліктемейміз бе? Егер біз ерлерімізді ұмытпасақ, демек біздің ел де ұмытылмайды!