Халқымыз ер баланы 12-16 жасынан бастап алдағы өмір
дің ауыртпалықтарына дайындап, намысын кайрап, жүрегіне
батылдықтың отын жасқан. Аты аталмаған жігіттен аты
аталған тобе артық» деп намыстандыратын, айтсаң, үйде ту
ып, түзде өлетін жігіттерді айт» деп тандандыратын, өнерлі
ясігіт өрге озар, өнерсіз жігіт жер соғар» деп шамдандыратын.
«ерді намыс өлтіреді, қоянды қамыс өлтіреді», «ерлік білекте
емес, жүректе» деп қайраттандыратын, ақыл-жастан, асыл
тастан» деп сеніміне шек келтірмейтін, атадан ұл туса игі еді,
ата жолын қуса игі еді» деп армандайтын еді халқымыз.
Ал қыз өмірдің гүлі, барлық адамзаттың қадірлеп,
аялайтын асыл аруы. Қыз баланы қазақта кішкентайынан
мәпелеп, аялап, қанаттыға қақтырмай, тұмсықтыға шоқыт-
тырмай өсірген. Нәзіктік пен инабаттылықты әрбір қыздың,
бойына сіңіріп өсірген.
Белгілі ақын Ақұштап Бақтыгереева «Өмірде қыз болу бар
да, нағыз қазақ қызы болу мүлдем бөлек» деген пікір айтқан.
Ата-дәстүр, салт-сананы берік ұстанып өскен қазақ қызы
қай ортада болсын өзінің ерекше болмысымен көзге түсетіні
анық. Қазақ қызының бойындағы асыл қасиеттерімен бірге
сыр-сымбаты да ерекшеленіп тұруы тиіс.
1. Халқымыз ұл балаға қандай сенім артқан?
2. Неге қыз баланы ұлт намысы деген?
3. Мәтінде кездесетін қанатты сөздердегі екпін қандай?
4. Белгілі ақын Құштар Бақтыгереева қандай пікір айтқан?​