Икмәк-муллык һәм иминлек символы, әлеге продуктны без көн саен өстәлдә күрәбез. Әмма бик азлар гына уйланган, ул безнең йортка эләгер алдыннан нинди озын һәм тернистый юл уза. Башта ашлыкны үстерергә, җыеп алырга, он алган оннан ипи пешерергә кирәк. Меңләгән кешеләр төрле һөнәрләр белән мәшгуль бу катлаулы процессларда. Бу тәмле һәм хуш исле икмәк пешергәнчегә кадәр күп көн һәм төн уза.

"Икмәк - бөтен баш» бу зирәк мәкаль балачактан ук билгеле. Күп зирәклек һәм хөрмәт аңа салынган, ул гасырлар буе буыннан-буынга күчкән. Ипигә сакчыл карарга һәм аларны кече яшьтән үк яраткан әниләребез өйрәтәчәк. Өр-яңа икмәк һәм югары үрләр белән аны безнең ата-бабаларыбызның кадерле кунакларын каршы алдылар, алар чиста уй-фикерләр белән яки яхшы яңалыклар белән килделәр. Яхшы һәм бәхетле тормыш юлына булган яшьләрнең әти-әниләре каравай хәер-фатихасын бирде. Гаиләдә бала туганда, һичшиксез, икмәк белән кунакка киләләр.