Калын орманды бiр тулкi аралап келе жатты. Ол биiк агаштын басында отырган бiр кыргауылды кордi де, жакындап келiп -Салеметсіз бе, кыргауыл! Калай турасын, достым? - дедi. -Жаксы сезiне ракмет! Өзiнiз калай тұрасыз? - делi кыргауыл - Жерге түсiп сейлессен екен, шырагым, карiмiн, бiр кулагым женді естімейді, - дейдi тулкі -Жерге түспеймiн, жерге түсуге коркамын, жерде артурлi андар бар, бiздi жеп коюы мумкiн, - дедi кыргауыл - Ей, достым, биылгы заман бурынгы емес! Бугiн калага барып келiп едiм, «біреуге бiреу зорлык кылмасын» деген буйрык шыгыпты. Буйрыкта кой мен каскыр, тулкi мен тауык, ит пен мысык бiрге жүрсiн, көгершiн мен каршыга бiр уяга жумырткаласын делінген. Корыкпа, тус, - дейдi тулкi. -Жаксы хабарыныз бар екен, досым! Ана жакта бiр топ иттер келе жатыр, оларга да айтыныз, олар да буйрыкты естiсiн, - деді кыргауыл Ит деген сезді естіген тулкi алды-артына карамастан каша женелдi -Қайда барасыз, буйрыкты умытып кеттiнiз бе? - дедi кыргауыл -Кiм бiледi, буйрыкты иттер естімеген шыгар, - деген тулкiнiн даусы алыстан естiлдi 2-тапсырма Мәтiндегi кейiпкерлер мен олардын әрекетін (→) аркылы сәйкестендірiнiз Кейіпкер Тулкi Кыргауыл 3-тапсырма Әрекеті Орман iшiнде журiп келе жатады Жерге тусiп сойлесуге коркалы Жан-жагына карамастан кашып кетті. Буйрыкты естіп куаналы​