ИДЕЯСЫН
Сарысу іркілген атқораның іші тұншығардай

қапас, тымырсық еді. Тастай қараңғы. Төбесіне ұя

салған торғайлардың, олардың шырылдаған

қызылшақа балапандарының үні құлақты

тұндырады. Құжынаған шыбындардың ызыңы бір

басқа. Қараңғылыққа көзім үйренгенше есік

алдында тұрдым да, онан соң қабырғаны жағалап

түкпірге қарай жүре бастадым. Аяқ асты сазданып,

басқан сайын шұрқ-шұрқ етеді. Түкпірге де жеттім.

Аян қараңғы бұрышта біруыс боп бүрісіп, екі

алақанымен бетін басып солқылдап жылап отыр

екен. Ұзақ жылады. Онан соң көзін сүртті де,

қорадан шықты. Сыртқа шыққан соң көрдім, көзі

қып-қызыл боп кетіпті. Маған қарады да өз-өзінен

жымиып күлді

Сроччноооооооо у меня СОР!

​