Ответ:
Кожная страфа - асобны сказ; гэта значыць, што аўтар вызначыў асобную тэму і думку ў кожнай з гэтых частак.
Анафара "Я буду маліцца" з мэтай вывучэння менавіта гэтага выразу.
Кожная страфа - складаназалежны сказ, што дапамагае аўтару ствараць вершы з прыгожым гучаннем і больш разгорнута выражаць думку.
Метафары ў выглядзе ўвасаблення (у дужках):
Каб (чорныя долі з мяцеліцаў шумамі
больш не шалелі);
Я буду маліцца да (нівы ўсёй сілаю,
Каб ўродай плаціла,
збагаціла.)
Я буду маліцца да (яснага сонейка,
саграваць сірацін,
Часцей заглядаці да хацін).
Я буду маліцца да (зорак,
Што гасяць сябе надта часта яны)
Не вылі) над роднай зямлёй, нада мной.
Я буду маліцца да (хмараў з грымотамі,
Што над намі гуляюць),
(Каб жаль мелі над бяднотамі),
(Градоў, перуноў не ссылалі).
Метафары ў выглядзе адухаўлення:
Я буду маліцца і сэрцам, і думамі,
Буду маліцца душой
Эпітэты:
Распетаю, чорныя, роднай, яснага, няшчасных, цёмных, дзіка і г.д
Перыфразы:
Чорная доля - складанае жыццё/становішча/лёс
Зоркі (толькі ў дадзеным выпадку!) - таленавітыя людзі, якія сябе гасяць (напрыклад, марнуюць свой талент, здольнасць да чаго-н)
Таксама, на маю думку, зоркі тут могуць быць і супастаўленнем, і параўнаннем.
Сказы, ускладненыя аднароднымі членамі сказа (у дужках) і адасобленымі членамі сказа [у дужках]
Я буду маліцца і (сэрцам), і (думамі),
Распетаю буду маліцца (душой),
Каб чорныя (долі) з мяцеліцаў (шумамі)
Ўжо больш не шалелі над роднай зямлёй.
Я буду маліцца да яснага сонейка,
Няшчасных зімой (саграваць) сірацін,
[Прыветна па збожных гуляючы гонейках],
Часцей (заглядаці) да цёмных хацін.
Я буду маліцца да (хмараў) з (грымотамі),
Што дзіка над намі гуляюць не раз,
Каб (жаль) над гаротнымі (мелі) бяднотамі, (жаль мелі - адно словазлучэнне)
Градоў, перуноў (не ссылалі) падчас.
Я (буду маліцца) да зорак і (жаліцца),
Што гасяць сябе надта часта яны,
Бо чуў, як якая з неба з іх зваліцца,
З жыцця хтось сыходзе на вечныя сны.
Я буду маліцца да нівы ўсёй сілаю,
Каб лепшаю ўродай (плаціла) за труд,
(Збагаціла) сельскую хату пахілую,
Надзеі збытымі убачыў наш люд.
Не вылі над роднай (зямлёй), нада (мной).
Таксама хачу адзначыць, што тут вызначаны сродкі мастацкай выразнасці (гэта разам мастацкія і сінтаксічныя сродкі), а не толькі мастацкія сродкі.
Copyright © 2024 SCHOLAR.TIPS - All rights reserved.
Answers & Comments
Ответ:
Кожная страфа - асобны сказ; гэта значыць, што аўтар вызначыў асобную тэму і думку ў кожнай з гэтых частак.
Анафара "Я буду маліцца" з мэтай вывучэння менавіта гэтага выразу.
Кожная страфа - складаназалежны сказ, што дапамагае аўтару ствараць вершы з прыгожым гучаннем і больш разгорнута выражаць думку.
Метафары ў выглядзе ўвасаблення (у дужках):
Каб (чорныя долі з мяцеліцаў шумамі
больш не шалелі);
Я буду маліцца да (нівы ўсёй сілаю,
Каб ўродай плаціла,
збагаціла.)
Я буду маліцца да (яснага сонейка,
саграваць сірацін,
Часцей заглядаці да хацін).
Я буду маліцца да (зорак,
Што гасяць сябе надта часта яны)
Каб (чорныя долі з мяцеліцаў шумамі
Не вылі) над роднай зямлёй, нада мной.
Я буду маліцца да (хмараў з грымотамі,
Што над намі гуляюць),
(Каб жаль мелі над бяднотамі),
(Градоў, перуноў не ссылалі).
Метафары ў выглядзе адухаўлення:
Я буду маліцца і сэрцам, і думамі,
Буду маліцца душой
Эпітэты:
Распетаю, чорныя, роднай, яснага, няшчасных, цёмных, дзіка і г.д
Перыфразы:
Чорная доля - складанае жыццё/становішча/лёс
Зоркі (толькі ў дадзеным выпадку!) - таленавітыя людзі, якія сябе гасяць (напрыклад, марнуюць свой талент, здольнасць да чаго-н)
Таксама, на маю думку, зоркі тут могуць быць і супастаўленнем, і параўнаннем.
Сказы, ускладненыя аднароднымі членамі сказа (у дужках) і адасобленымі членамі сказа [у дужках]
Я буду маліцца і (сэрцам), і (думамі),
Распетаю буду маліцца (душой),
Каб чорныя (долі) з мяцеліцаў (шумамі)
Ўжо больш не шалелі над роднай зямлёй.
Я буду маліцца да яснага сонейка,
Няшчасных зімой (саграваць) сірацін,
[Прыветна па збожных гуляючы гонейках],
Часцей (заглядаці) да цёмных хацін.
Я буду маліцца да (хмараў) з (грымотамі),
Што дзіка над намі гуляюць не раз,
Каб (жаль) над гаротнымі (мелі) бяднотамі, (жаль мелі - адно словазлучэнне)
Градоў, перуноў (не ссылалі) падчас.
Я (буду маліцца) да зорак і (жаліцца),
Што гасяць сябе надта часта яны,
Бо чуў, як якая з неба з іх зваліцца,
З жыцця хтось сыходзе на вечныя сны.
Я буду маліцца да нівы ўсёй сілаю,
Каб лепшаю ўродай (плаціла) за труд,
(Збагаціла) сельскую хату пахілую,
Надзеі збытымі убачыў наш люд.
Я буду маліцца і (сэрцам), і (думамі),
Распетаю буду маліцца (душой),
Каб чорныя (долі) з мяцеліцаў (шумамі)
Не вылі над роднай (зямлёй), нада (мной).
Таксама хачу адзначыць, што тут вызначаны сродкі мастацкай выразнасці (гэта разам мастацкія і сінтаксічныя сродкі), а не толькі мастацкія сродкі.