Мен Алматы қаласында тұрамын. Қала өте үлкен,тұрғылықты халқы да біраз. Сондықтан онда көлік түрлері басқа қалаға қарағанда анағұрлым көп. Мысалы, автобус, трамвай, троллейбус, тіпті жеңіл автокөліктердің түр түрі бар. Менің көршім әрі сыныптасым Азат екеуіміз 6-сыныпта оқимыз. Біз № 10 тролейбуспен қатынаймыз. Маған троллейбус көлігі ұнайды. Үстінде екі түйіспелі сымдары бар, рельссіз жолмен қозғалады, яғни оны "электрлі көлік" десек те болады. Бірақ досыма онша ұнай қоймайды. Бір күні Азаттың әкесі су жаңа автокөлік сатып алды. Азат троллейбуске мінуді қойды. Әкесігімен мектепке барады. Маған да бір екі рет мінуге ұсыныс жасаған. Бірақ маған көпшілікпен жүрген жақсы екенін айттым. Ол болса: "ой, көпшілікпен тығылып, сыймайсың, үлкен кісі кірсе, орын беру керек. Ал әкемнің көлігінде еркін барамыз" - дегенді айтты. Досымның бұд сөзіне мен қатты таңғалдым.