Еламале әнкәй, 
Тормыш бит бу... 
Язылгандыр шулай 
Тәкъдир дәфтәрем... 
Кемдер гасыр яши, 
Кемдер еллар, 
Кемдер яши 
Айлар һәм көннәр. 

Яшәсәм дә ике дистә елны 
Күпне күрдем, күпкә төшендем. 
Тик шулай да, еламале әнкәй, 
Улым шулай иртә китте, дип. 
Каргама син шушы — 
Ямьсез тормыш юлын, 
Тәкъдиргә бит шулай язылган. 
Ачуланма улың язмышын. 

Көтмәдең шул әнкәй, 
Кайттым бүген. 
Күзләреңне ләкин күрә алмыйм, 
Чал кергәндер озын толымыңа, 
Сыр ясалып маңгай битеңә. 
Кайттым әнкәй, кара табут белән 
Барлык дуслар килде күрергә. 
Ачуланма әнкәй, дуслар, сөйгән ярым 
Карый алмыйм Сезнең күзләргә.

Гомерен хэзинэсенэ
Остэлде тагын бер ел,
Монайма еллар утэ дип,
Елмай син – бэхетле бул!

Котлы булсын бэйрэмен,
Тыныч булсын кунелен,
Шатлык-соенечлэр белэн
Тулы булсын гомерен!

Гамьле еллар, амьле коннэр
Телибез чын йорэктэн!
Хич кичекми чынга ашсын
Безнен куркэм телэклэр!