— Қауашағымда дән толып, басым ауырлап, жерге тиюге аз қалдым? Ал, сен болсаң аспанға қарап менменсініп тұрсың?

— Піскен бидай-ау, менің жоғары қарап тұрғанымның өзіндік себебі бар ғой, соған бола мені “менмен” дей көр ме?

( менмен-өзінше )

— Онда, соншама дәнді көтеретін осыншама күшті қайдан алдың? 
— Құр сорайып, кекірейіп тұрған тұрысым болмаса, құдайым бір де бір дән жаратпапты.

 — Кешіре гөр, мен сені түсінбеппін! Кез келген  затты сыртына қарап сын айтуға болмайтынына көзім жетті.

— Түсінгеніңе рақмет!

— Келесі жылы саған, мен сияқты толы қауашақ бұйырсын!