Помогите перевести
Абай Кунанбаев Немногим творениям человеческого гения удалось преодолеть земное притяжение и выйти на орбиту вечности. Среди них нетленное наследие великого мыслителя, классика казахской литературы Абая (Ибрагима) Кунанбаева.
Абай родился 10 августа 1845 г. в Чингизских горах Семипалатинской области (по нынешнему административному делению) от одной из четырех жен Кунанбая, старшего султана Каркаралинского окружного приказа. Семья Абая была потомственно аристократической, и дед (Оскенбай) и прадед (Иргизбай) главенствовали в своем роду в качестве правителей и биев. Ему повезло в смысле семейного уюта и домашнего воспитания, поскольку и мать Улжан и бабушка Зере были чрезвычайно обаятельными и одаренными натурами. Именно с легкой руки матери данное отцом имя ''Ибрагим'' было заменено ласкательным ''Абай'', что означает ''осмотрительный, вдумчивый''. Под этим именем он прожил всю свою жизнь и вошел в историю.
Начатое в раннем детстве приобщение к устному творчеству народа и домашнее обучение у муллы было продолжено в медресе имама Ахмед-Ризы. Одновременно он учился в русской школе и к концу пятилетней учебы начинает писать стихи. С 13 лет Кунанбай начинает приучать Абая к административной деятельности главы рода. Ему пришлось вникнуть в межродовые тяжбы, ссоры, интриги и постепенно он испытал разочарование к административно-политической деятельности, что привело к тому, что в возрасте 28 лет Абай отходит от нее, целиком занявшись самообразованием. Но только к 40 годам он осознает свое призвание как поэта и гражданина, в частности, поставив под стихотворением ''Лето'' свое имя (ранее он приписывал свои сочинения другу Джантасову Кокпаю). Значительным импульсом в раскрытии высоких потенций Абая в этот момент стало его общение с ссыльными русскими, с Е.П. Михаэлисом, Н. Долгополовым, С. Гроссом. Обращение Абая к русской культуре, испытавшей в XIX в. свой период ''бури и натиска'' в литературе и искусстве, оказалось тем более естественным, что в восточной традиции поэтическое слово ценилось чрезвычайно высоко.
Кану я, но будут жить стихи, Молодые все запомнят до строки. Кто-то с верой примет это, кто-то нет, Нет, не каждому стихи мои близки… Сам отсек я пуповину, выбрал путь. Тьму раздвинул, никуда мне не свернуть. Так что полностью судьбу мою познай, Верю, что поймешь меня когда-нибудь.
Answers & Comments
Мектеп
Сіздің сұрағыңыз қандай?
5 - 9 сыныптарҚаққ тілі 50 + 25 б
Аударманы аударыңыз
адам данышпан Абай Құнанбаев кемде шығармалары Еңсерілген гравитация және Орбита мемл енгізу білді. Олардың ішінде ұлы ойшылдың, қазақ әдебиетінің классикасының Абай (Ибрахим) Құнанбаевтың өшпес мұрасы бар.
Абай 1845 жылы 10 тамызда Қарқаралы ауданының бұйрығы бойынша Семей облысы Шыңғыс тауларында (қазіргі әкімшілік бөлімшеге сәйкес) Қананбайдың төрт әйелінен туды. Абайдың отбасы мұрагерлік аристократ болды, ал атасы (Оскенбай) және үлкен атасы (Иргизбай) өздерінің руларының билеушілері мен билеушілері болды. Ол отбасылық жайлылық пен үйде тәрбиелік тұрғыда сәттілікке ие болды, себебі оның анасы Олжан және әже Зера өте керемет және дарындылықты сипатқа ие болды. Әкесі «Ибрахим» деген атқа Абайдың орнына анасының жеңіл қолымен келді, бұл «ақылға қонымды, ойластырылған» дегенді білдіреді. Осы атаумен ол өмір бойы өмір сүріп, тарихта болды.
Имам Ахмед-Ризаның медресесінде ерте балалық кезеңде халықтың ауызша шығармашылығына кіріспе және молдана үйде оқу жалғасуда. Сонымен қатар ол орыс мектебінде оқып, бес жылдық мектебінің соңында поэзия жаза бастады. 13 жасынан бастап Құнанбай Абайға отбасылық басқарманың әкімшілік қызметіне үйрете бастайды. Ол аралық топтардағы сот процестеріне, дау-жанжалға, шиеленістерге еніп, біртіндеп әкімшілік-саяси қызметте көңілі толған болатын, бұл 28 жасында Абайдың өзін өзі тәрбиелеуімен толықтай айналысуына әкелді. Бірақ 40 жасында ғана ол ақын және азамат ретінде өз атын «Жаз» поэмасында жазған (бұрын оның досына, Джантасов Көкпайға жазған) деген сөзін түсінді. Абайдың қазіргі кездегі жоғары потенциалдарын ашып көрсетуге елеулі серпін оның жер аударылған ресейліктермен қарым-қатынасы болды, Е.П. Майклис, Н. Долгополов, С. Гросс. Абайдың XIX ғасырда өмір сүрген ресей мәдениетіне үндеуі. әдебиет пен өнердің «дауылдары мен шабуылдары» кезеңі табиғи болып шықты, өйткені шығыс дәстүрінде поэтикалық сөз жоғары бағаланды.
Мен Kanu, бірақ сызықтар есте барлық жас өлең өмір сүреді. сеніммен Біреулер оны қабылдауға болады, кейбір жоқ емес, әрбір өлең Мен жолды таңдады менің жақын ... Сэм сымы купе, жоқ. Қараңғылықты таратып, еш жерде бұрыла алмаймын. Сондықтан толық менің тағдырым, білесің, мен сіз бір кездері мені түсінеді деп сенемін.