Ответ:

Цяпер гасцей убачыш рэдка

I тыя, змораныя сном, —

A вераснёвай зорнай сеткай

Зацягнена у тоні дно.

I пакідаць на вецер блага

Такую музыку без слоў,

Не пырснуць серабраных ягад

Пявучым у руках вяслом, —

Пакуль яшчэ паэты дома,

Турысты спяць да дзесяці,

Пакуль па выцвіўшых альбомах

Не удалося разнясці

Наднарачанскіх акварэляў,