12.Бұрында Антон тіленші болып жүргенде оның қасынан өтіп жатқан адамдар оған аянышпен қарап , тиындар тыстап жатты . Соның кесірінен ол өзін әсіз , білімсіз ешкімге керегі жоқ , еш нәрсесі жоқ адам ретінде сезінді деп ойлаймын .Сондықтан оның болашағына деген ойы және үміті болған жоқ . Бірақ жолаушы оған айтқан ақылынан кейін ол өзін қолына алды . Жұмыс істей бастады . Бай болды . Бай болғанының арқасында ол бұрында өзі сияқты болған адамдарға көмектесіп , ақыл айтып жігерлендіре алады.