Ответ:

Құдайбердіұлының «Талап пен ақыл» өлеңі

Талап деген бір жүйрік тұлпар сынды,

Бабын таппай мінгенді қылар жынды.

Тауға ұра ма басыңды, тасқа ұра ма,

Ал енді оған кісі қайтіп мінді.

Талап шапса, ақылға мініп алып

Жақсы, жаман бәріне бірдей салып,

Анық ақыл адымын ашылмайды,

Еш нәрсе одан құтылмас жетпей қалып.

Талап деген ындынмен ентелемек,

Ойға алып қызыққанын қылсам демек.

Ол ісі орайлы ма, орайсыз ба,

Ойланып оны ақылға салса керек.

Тапқыш ой ғой ақылдың мағынасы,

Тоны жүрек болады, мидан басы.

Орынсызға ұмтылтпай, тоқтатуға

Талаптың алты түрлі бар ноқтасы.

Ынсап, рахым, ар, ұят, сабыр, сақтық –

Талапқа алты түрлі ноқта тақтық..

Алтауының ішінде ынсап әділ,

Өзгесінің тізгінін соған ұстаттық..

Ынсап деген аспайды, кем қалмайды,

Орнын таппай ол, сірә, қозғалмайды.

Рақым жақсы көреді аяғанды,

Адамға қаттылықты ойға алмайды.

Ар, демек – адамшылық намыс деген,

Арың кетпес жағыңа қарыс деген.