Есугей елесі

Мен әкеңмін. Есугеймін...

Қатал-дүлей тағдырының қасіретіне қамалған.

Мен әкеңмін...

Әлде мүлдем өшірдің бе санаңнан?

Шыңғыс хан ( таңдана)

О, Тәңірім, өңім бе бұл, түсім бе?

Тұрғандаймын қалың тұман ішінде.

Тірлік неткен түсініксіз майдан бұл?

Қарттық ғұмыр тайғанақ па,

Нақ осылай, ойда-жоқта

Және тым кеш кездескенге қайранмын.

Бірақ, әке, саған өкпем кеп менің,

Нендей азап орманынан өтпедім...

Қандай қорлық, тоғыз жасар шағымда

Жел өтінде жалғыз тастап кеткенің...

(Қол созып, әкесіне жақындауға бейімделеді.)

Тоқта,

Тоқта, Темуджин,

Жақындама әкеңе,

Тағдырға тұлпар жете ме?

Өкпелейсің, тұрмадың деп күшінде,

Кінәлі еттің ерте өлгенім үшін де.

Өз жолынды өзің түздің сен бірақ.

Ә дегенде-ақ атанып "батыр ұлан",

Анаңның жатырынан

Екі бетің бал-бұл жанып, албырап

Оң қолыңмен қан уыстап шығып ең,- "Бұл не,

Әлде қанмен келген дәулет пе?"

Іштей қорқып, сонда біздің әулетке

Ең қанқұмар жан келгенін ұғып ем.

Гүл шағында-ақ мінезіңе қанқұмарлық дөп келді,

Сүйенуге жарап қалған туысыңды — Бектерді

Ерегісіп қайдағы бір түкке тұрмас балыққа

Қуып тықтың қара жерге — табытқа.

Мұхтар Шаханов атамыздың өлені