Ответ:Первый праздник новорожденного, который отмечается у казахского народа — это «шілдехана», сопровождающийся несколькими обрядами. Рождение малыша — это радостная весть не только для самих родителей, но и для всех близких. Раньше, когда не было мобильных телефонов, счастливые папа и мама посылали к родственникам гонца, сейчас же о счастливом событии родные узнают очень быстро.
Балалар – Алланың адамзатқа берген аманаты, өміріміздің жайнаған гүлі. Ал аманат — ол үлкен ғажаптылық, ал гүлдер десек, ол гүлдер ешқандай жасандылықсыз, шынайылықпен баптағанда ғана өседі. Міне, біздің де балаларымыз бізден бой түзеп, өмірге қанаттанып шыңдалады емеспе? Отбасы — баланың бас ұстазы. Ата-анасы қолдаушы да, қорғанышы. Бала арқа сүйер панасынан жылу іздейді. Кейіннен сол шынайылықты, сол мейірімділік пен қамқорлықты, көзқарас пен қоршаған орта жылулығын сәби санасына дарытатын ата-анадан кейінгі адам ол, әрине, тәрбиешісі.
Тәрбиеші – ол баланың ең алғашқы көркем мінезді жылылық бейнесімен қарсы алатын, өз баласынан кем көрмей мерейін төгетін ұстазы, мейірбаны. Бала тағдырына ата-анадан кейінгі жауапкершілікті алатын тәрбиешілер білімнің алғашқы дәнін себелеп, бала санасына «Мен кіммін?, Менің әлемім қандай?, Мен кім боламын?» Міне, осыларды бастапқы болып танытатын тәрбиеші дер едім. Әр бүлдіршінмен тіл табыса білетін, әр бүлдіршіннің жанарына жылу бейнені қалыптастыратын да тәрбиешісі. Үйінде өз балам десе, түзде өзге баланың тәрбиесімен айналысатын бағбан да мейірбан жүректі тәрбиеші алдында бұл қайсарлық пен қабілеттілік деңгейін мойындаудың өзі бір керемет дер едім. Бала жанының бағбаны десе болғандай
Answers & Comments
Ответ:Первый праздник новорожденного, который отмечается у казахского народа — это «шілдехана», сопровождающийся несколькими обрядами. Рождение малыша — это радостная весть не только для самих родителей, но и для всех близких. Раньше, когда не было мобильных телефонов, счастливые папа и мама посылали к родственникам гонца, сейчас же о счастливом событии родные узнают очень быстро.
Объяснение:
Ответ:
Балалар – Алланың адамзатқа берген аманаты, өміріміздің жайнаған гүлі. Ал аманат — ол үлкен ғажаптылық, ал гүлдер десек, ол гүлдер ешқандай жасандылықсыз, шынайылықпен баптағанда ғана өседі. Міне, біздің де балаларымыз бізден бой түзеп, өмірге қанаттанып шыңдалады емеспе? Отбасы — баланың бас ұстазы. Ата-анасы қолдаушы да, қорғанышы. Бала арқа сүйер панасынан жылу іздейді. Кейіннен сол шынайылықты, сол мейірімділік пен қамқорлықты, көзқарас пен қоршаған орта жылулығын сәби санасына дарытатын ата-анадан кейінгі адам ол, әрине, тәрбиешісі.
Тәрбиеші – ол баланың ең алғашқы көркем мінезді жылылық бейнесімен қарсы алатын, өз баласынан кем көрмей мерейін төгетін ұстазы, мейірбаны. Бала тағдырына ата-анадан кейінгі жауапкершілікті алатын тәрбиешілер білімнің алғашқы дәнін себелеп, бала санасына «Мен кіммін?, Менің әлемім қандай?, Мен кім боламын?» Міне, осыларды бастапқы болып танытатын тәрбиеші дер едім. Әр бүлдіршінмен тіл табыса білетін, әр бүлдіршіннің жанарына жылу бейнені қалыптастыратын да тәрбиешісі. Үйінде өз балам десе, түзде өзге баланың тәрбиесімен айналысатын бағбан да мейірбан жүректі тәрбиеші алдында бұл қайсарлық пен қабілеттілік деңгейін мойындаудың өзі бір керемет дер едім. Бала жанының бағбаны десе болғандай