Ответ:

З чым можа быць параўнальная прыгажосць прыроды Беларусі ? Толькі з прыгажосцю іншай прыроды. Аднак, усё роўна гэта ўжо будзе не тая прыгажосць, а іншая, бо прырода ў кожнай асобнай краіне ўнікальная, непаўторная, бязмежна выдатная і дзіўна разнастайная. Гэта ставіцца і да нашай беларускай прыроды, не любавацца на якую проста нельга. Асабліва цяпер, з надыходам вясны, калі ўсё навокал ажывае, прачынаецца ад зімовага халоднага сну. Прырода літаральна зараджаецца зноўку, адкрываецца кожнаму, хто хоча яе назіраць і ёю атрымліваць асалоду. І ў гэтую пару можна ўбачыць шмат прыгожага: абуджэнне жыцця на зямлі, у вадзе, пад зямлёй і ў паветры. Так, жыццё не спынялася ні на секунду і падчас халоднай зімы. А мы можам толькі назіраць і захапляцца, як растае снег, як яго выносяць хуткія хвалі плыняў, як свеціць і ўжо нават грэе вясновае сонейка, усміхаючыся мінакам хлапчукам, бабулькам і ўсім тым, хто усміхаецца яму. Як з-пад зямлі прабіваецца першая пралеска — пяшчотная, маленькая і далікатная, якая спрабуе схавацца ад холаду, але яна адчувае набліжэнне цяпла. Ўсё так проста, але ўсё разам з тым так складана. Вяртаюцца птушкі з далёкіх цёплых краін, пачынаюць зелянець першыя травінкі, ляніва, але ўсё ж радасна, прачынаецца прырода !

І трэба быць чэрствым, прыземленым чалавекам, каб усяго гэтага не заўважаць, не любавацца гэтым. Бо менавіта такія простыя, але мілыя рэчы надаюць сэнс нашага жыцця, вучаць любіць, захапляцца, здзіўляцца нават самаму малому, бо ўсё вялікае з гэтага малога і адбываецца.

Адчуйце дыханне вясны. Раскрыйце вашы душы насустрач пераменам, чамусці новаму, цёпламу і пяшчотнаму. Няхай вясна наступіць не толькі за акном, але і ў вашай душы! Нездарма нам сама прырода паказвае, як трэба клапаціцца і берагчы тое, што ў нас ёсць, не важна якім менавіта гэта з’яўляецца, яно ж наша! Дык давайце берагчы прыроду, настаўніка нашага, і ўсё тое , што ёсць у нашым жыцці, што нас акружае !

Беларускі лес багаты на цуды. Густыя туманныя імгі ранняй раніцай хаваюць шмат чаго цікавага і загадкавага, і толькі ня спячы грыбнік можа ўбачыць усё тое, што адбываецца там, пад галінкамі векавых соснаў і алей, бяроз і асі , у папараці і на васільковых палянках. Куды ні глянь — прыгажосць неапісальная.

Шмат раслін, якіх мы нават не бачылі, шмат жывёл  маленькіх і вялікіх. Некаторыя з іх занесены ў Чырвоную Кнігу нашай краіны, таму што з’яўляюцца вельмі рэдкімі і якія зводзяцца відамі. Аднак, сярод усёй гэтай шматстатнасці ёсць і такія жывёлы, якія нам добрыя вядомыя, ці то таму што бывалі ў лесе, бачылі, ці то ў запаведніках былі, ці то проста нехта па тэлевізары назіраў. Мядзведзі, ласі, дзікі, зайцы, вожыкі і не толькі  каго ні сустрэнеш у беларускім лесе. Аднак, гэтым моцным, спрытным, здавалася б жывёлам, бывае часам вельмі цяжка, асабліва зімой. А калі ўжо зіма такая снежная і халодная, як цяперашняя , то ўвогуле туга зверанятам прыходзіцца.

У Беларусі налічваецца больш за дваццаць тысяч рэк і больш за десяць тысяч азёр. Самае вялікае — возера Нарач, плошча якога састаўляе каля васьмідзесяці кіламетраў квадратных. Лясы займаюць адну трэццюю частку тэрыторыі Беларусі , балоты — каля трынаццаці працэнтаў усёй тэрыторыі рэспублікі і маюць вялікае кліматычнае і гідралагічным значэнне.

Для захавання унікальных куткоў прыроды, захавання і памнажэння колькасці рэдкіх і знікаючых відаў фауны і флоры, для арганізацыі назіранняў за зменамі ў прыродзе ў Беларусі створаны Нацыянальныя паркі, запаведнікі, заказнікі, помнікі прыроды. Агульная плошча ахоўных тэрыторый складае каля сямі працэнтаў плошчы краіны.

Найбольш буйныя з іх: Нацыянальныя паркі «Белавежская пушча» , Браслаўскія азёры » , « Прыпяцкі «,» Нарачанскі «; Бярэзінскі біясферны і Палескі радыяцыйна — экалагічны запаведнікі і іншыя. На іх базе ў апошнія гады паспяхова развіваецца экалагічны турызм; ў эксперыментальных лесапаляўнічых гаспадарках, якія існуюць пры запаведніках і нацыянальных парках, арганізуюцца паляўнічыя туры. Прырода Беларусі – цудадзейная, няхай яна існуе ўсе вякі

Объяснение: