Составте 5 вопросов по тексту.
Кез келген адамның емiрiнде өзі ерекше қастерлейтін, жаксы көретiн бiр кундер болады. Мен ушiн сондай кун - 8 наурыз. «Неге?» - дейсің ғой? Айтайын. Осы кунi мен - Куаныш! Осы күн сонау ХХ ғасырдың шыр етіп дүниеге келiппін. Бұл - куаныш па? - алғашқы жартысында біз сияқты әйелдердің халықаралық мейрамы болып жарияланған екен. Ол - мереке ме? - Мереке! Бұл - аз десеңіз, міне, сол күнi, яғни, 1958 жылдың 8 наурызында мен жаңадан ғана құрылып, жұмыс істей бастаған Алматы телестудиясының дикторы болып тұңғыш рет көгілдір экранға шықтым. Бұл - есте қаларлык окиға ма? - Оқиға! Міне, осындай уш сәтті жағдайға байланысты өз басым 8 наурызды жақсы көріп, оны әр уақытта асыға күтемін, - деді Лазиза Аймашева. Сонда қазiргi казак телевизиясының көрермендерге алғаш рет хабар берген Күні - 8 наурыз болғаны ғой, - дедім мен. 6 наурызда Медеу мұзайдыны туралы шағын сюжет көрсетілді. Бірақ 8 наурыздан бастап хабар тұрақты түрде өз жұмысын бастады. - Телевизияға диктор боп калай келдіңіз? Шынымды айтайын, бұл менің мүлде көрмеген, бiлмеген жұмысым еді. «Сту - дия», «камера>>, «микрофон» деген сөздерді сол уақытқа дейін тіпті естімеппін де. Өйткені мамандағым, атқарып жүрген жұмысым баска салаға қатысты еді. Алматы медицина институтын бітірген мен сол кезде орталық аптекада фармацевт-провизор болатынмын. Ақын Жаппар Өмірбеков пен Кадыр Дәуітов Қазақстандағы тұңғыш ашылғалы жаткан телестудия дикторлары байқауына қатысуға шақырды. Дикторлар байқауына 100-ден артык адам катысты. Мен байкауда жеңіп шығып, «қазақтың тұңғыш дикторы» атандым. Жанболат Ауыпбаевтың «Диктор» деректі әңгімесінен​