Ответ:

Вясновы вечар. На нагах маiх

За доўгi дзень, як зоры, цыпкi выспелi.

Апанаваная якiмiсь мыслямi,

На ўсходках ганка мама гоiць iх.

Вяршынкай мажа моўчкi, не ўшчуваючы,

Прыемны, мяккi халадок кладзе.

I раптам кажа: "Чуеш, у гняздзе -

Шчабечуць ластавачкi, засынаючы.."