Тыңда. Мәтінді оқы.
Елек өзенінің жиегінде түймедей бір төбе тұр. Өзі қораш болса да, осы төбенің аты зор.
«Ақтөбе» десе, жұрттың бәрі біледі. Ондай ақ та емес. Сонша ағартып, зор айтарлық не қасиеті
барын кім білсін, оны қоршай салынған қала да «Ақтөбе» аталған. Қаланың күншығыс жақ
шетінде Елек өзені ағады. Бір жағы – ырғалған кек, тып-тыныш, бір жағы – сартылдаған
пойыз, сары құм. Екі аралықтағы қала бетін қалай бұрарын білмей тұрған сияқты. Алысырақ,
жан-жаққа кез жіберсең - бетегелі, құмайт жазық дала, жалпақ дала сөзылып кете береді.
Кең аспанда еркін самғаған көк қаршығадай, осы далаға көз түскенде, көңіл шіркін де самғап-
самғап алады.
Қаланың іші де көңілді. Қала бұрынғыдан да көркейе түсiптi, ағаш егіліп, гүлдене бастапты.
Ертеректе бұл қалада төбеңнен күн қарыса, табаныңнан жер қаритын. Ыстық күндері тынысың
тарылған соң жел іздейтінсің. Іздеген желің табылса, азабы ыстықтан да қатты. Құм аралас
майда топырақпен қуыс-қуысыңның бәрін бітеп салып, сары боран ұйытқи соққанда: «Жанып
кетсем де, желің құрысын!» – дейтінсің. Міне, Ақтөбенің күні — осындай еді...
СРОЧНО ПОМОГИТЕ ПЕРЕВЕСТИ
Елек өзенінің жиегінде түймедей бір төбе тұр. Өзі қораш болса да, осы төбенің аты зор.
«Ақтөбе» десе, жұрттың бәрі біледі. Ондай ақ та емес. Сонша ағартып, зор айтарлық не қасиеті
барын кім білсін, оны қоршай салынған қала да «Ақтөбе» аталған. Қаланың күншығыс жақ
шетінде Елек өзені ағады. Бір жағы – ырғалған кек, тып-тыныш, бір жағы – сартылдаған
пойыз, сары құм. Екі аралықтағы қала бетін қалай бұрарын білмей тұрған сияқты. Алысырақ,
жан-жаққа кез жіберсең - бетегелі, құмайт жазық дала, жалпақ дала сөзылып кете береді.
Кең аспанда еркін самғаған көк қаршығадай, осы далаға көз түскенде, көңіл шіркін де самғап-
самғап алады.
Қаланың іші де көңілді. Қала бұрынғыдан да көркейе түсiптi, ағаш егіліп, гүлдене бастапты.
Ертеректе бұл қалада төбеңнен күн қарыса, табаныңнан жер қаритын. Ыстық күндері тынысың
тарылған соң жел іздейтінсің. Іздеген желің табылса, азабы ыстықтан да қатты. Құм аралас
майда топырақпен қуыс-қуысыңның бәрін бітеп салып, сары боран ұйытқи соққанда: «Жанып
кетсем де, желің құрысын!» – дейтінсің. Міне, Ақтөбенің күні — осындай еді...
СРОЧНО ПОМОГИТЕ ПЕРЕВЕСТИ
Answers & Comments
Ответ:
На берегу реки Элек находится холм в форме пуговицы. Несмотря на то, что это крепость, у этого холма есть громкое имя.
«Актобе» знают все. Не так. Столько отбеливания, замечательное свойство
Кто знает, город вокруг него еще называют «Актобе». К востоку от города
На окраине протекает река Элек. С одной стороны - мстительный, очень тихий, с другой - треснувший.
поезд, желтый песок. Похоже, он не знает, как превратить город между ними двумя. Дальше,
Если посмотреть вокруг, можно увидеть овсяницу, песчаные равнины, равнинные степи.
Подобно синей птице, свободно летящей по широкому небу, когда смотришь на эту степь, настроение уродливое.
может летать.
В городе тоже весело. Город стал более зажиточным, деревья были посажены и процветали.
В старину солнце светило с холмов, а земля светила снизу. Дышать в жаркие дни
Когда он сужается, вы ищите ветер. Если ветер, который вы ищете, найден, боль сильнее жары. Песок смешанный
Заполните все свои полости мелкой пылью и, когда ударит желтая буря, скажите: «Горит
даже если я уйду, пусть дует ветер! » - Ты говоришь. Это день Актобе ...