ТЫҢДАЛЫМ оқылым 3 -тапсырма. Мәтінді тыңда. Оқы. Түсінгеніңді баянда. Бір атаның балалары (үзінді) Ал, ағайын, тегіс жиналсаң сөзіме құлақ сал, деді басқарма. — Өздерің білесің, мен: «Жұмысшы әкелем!», — деп кеттім... Үкімет біздің Бұлғыртау ауда нының тоғыз колкозына елу терт бала жіберген екен. Жер аяғы шалғай, мен барғанша ересектерін бөліп әкетіпті. Менің әкелгенім жетпейді... Әзір колда барын Құдай жолымен белем... алты-ақ бала. Бәріңе ...Ал, Дәуренбек, — деді басқарма. — Дүкіметіңді оқы, балалардың мән жайын айт. Стройдың басында тұрған екеу — қазақ балалары, үлкені сегізде, кішісі алты да. Мынаусы — Ертай, анаусы — Нартай, екеуі ағайынды. Бұлардан соңғы — татар - Рашид, жетіде. Көзі сығырайған жалпақ бет, такырбас қара әйел бала, қалмақ я дүнген, жасы алтыда. Касындағысының аты қолағаштай мұрнына қарағанда, жойыт тәрізді, бірақ документте: «орыс», жазылған, қайдан кеп, қайдан тұрғаны белгісіз әрі мылқау. Ең соңындағы — жаңа алдымен шыққан қасқа, жетіде. Сіздерден жасыратын не бар, тегі жаман: неміс. баласы, аты - Яков, тоғызда, деп Бұл баланың орны детдом емес еді, әке-шешеден бірдей айырылып, панасыз қалған соң алынған екен. Өкіметтің кеңшілігі көп. Енді осы араға келіп тұрған жайы бар. Ахмет шал балаларды жағалай басынан сипап өтті де ең шетте тұрған неміс баласының қолынан ұстады. Мен осы мықтының өзін қаладым. Баламның атын айт. — Зигфрид Вольфганг Вагнер. Қарың болдыңыз! — деді Дәуренбек мырс етіп. - Е, жөн-ақ, — деді Ахмет ақсақал. — Келісті жақсы ат екен. Айналайын, жүр үйге, кеттік. Апаң күтіп отыр... Жылы қымтаулы төсекте жатқан, ет желініп бітпей-ақ ұйқыға кеткен Зигфрид Вагнер ертеңіне таңертең «Зекен Ахметулы Бегімбетов» болып оянды. (Мұхтар Мағауин) мәТІНМЕН ЖҰМЫС помагитеееее!!!