Вера Вярба

Я не глытала па акопахдыму

І франтавых не ведаладарог.

Калі я нарадзілася,Радзіма,

Ты святкавала святаперамог.

І не выццё варожыхсамалётаў,

 І не агонь , што пёк тваю зямлю, −

Чаромху помню, як цвілаля плота,

Як падалі зярняты нараллю.

Цябе, вясняная, я помню ўцвеце,

Люблю з маленства,родная, люблю.

І за таго, каго няма насвеце,

Хто ўсё аддаў за роднуюзямлю.

Мае сябры ў жыцці дасхочубралі

Усё, чым навучаешдаражыць.

Мы за цябе яшчэ непаміралі,

Мы за цябе, Радзіма,будзем жыць!