Задать 8 вопросов по тексту:

Қазақ халқы "Он үште отау иесі" деп бекерге айтпаған. Он үш деген - адамның бірінші мүшелі, есеюдің алғашқы сатысы.Яғни адам баласы он үшінде ақыл-ойы жетіліп, он-солын танитын қабілетке ие болған. Ата-әжелеріміз баласы он үшке толғанда, сенім артып, үлкен міндет жүктеген. Өз перзентінің арман-мұратын болжал, дұрыс бағыт беру ата-анаға да сын. Олар отбасы шежіресінде жарқын, үлгілі істердің орын алғанын қалайды. Сондықтан перзентінің болашағына бейжай қарамай, оның өз алдына отау құрып, қадам басуына ерекше мән берген. Бұрындары ұлына қызды әкесі мен шешесі, ағасы мен жеңгесі, үлкендер жағы таңдаған. Т жатып-ақ атастыру рәсімі болған. Қалындық таңдағанда, бойжеткеннің көркіне емес, оның ибалы, тарбиелі, текті болуына назар аударған. Ататек шежіресін мұқият зерделеген. Қазақтың жеті атаны бекерден- бекерге сұрамайтыны сондықтан.​