Найдите существительное

... Мені олар «салқын сарайларына» алып келді. ..Үңгір кең, кішігірім бөлмедей бар. .
Түкпірге таман, қабырғаның бір жерін әдемілеп тұрып қолмен ойыпты да, оған бірталай кітап тізіп қойыпты. .. Мен бір қарағанда-ақ он бес кітап екенін сыдыртып санап шықтым. Менің кітаптарға көзім түсіп тұрғанын Шеген де байқап қалып:
— Оқи білемісің? — деді.
— Білмеймін, — дедім ұялған үнмен. Шеген оныма өкінетіндей, басын шайқады:
— Оның болмайды, Костя! Оқу керек! Адамның басы қарбыз емес, — деді.
Мен қайда жүріп, қалай оқы дейтініне түсіне алмай, аңырып қалдым. Шеген біраз ойланып қалғандай болды да:
— Есептей білемісің? — деді.
— Білем.
— Нешеге дейін?
— Екі мың сегіз жүз сексен жетіге дейін...
Шеген қарқылдап күліп жіберді...
Әрі-беріден соң ғана есіме түсті, сексен жеті дегенім баққан сиырларымның саны екен. Шегенге осыны айттым.
— Е, бақташы ма едің! — деді Шеген, күлкісін тыйып...