-Жомарт, көремісің анау жерде бір қарт кісі құлап қалды. Жанындағы аға - әпкелер көмектеседі ме деп күтіп едім, бірақ мен қателесіппін. Ешбіреуі көмекке ұмтылмады.

-Ия, Азамат. Бағанадан бері мен де осы көріністер көз алар емеспін. Шамасы, мен де қателескен сияқтымын. Анау күні мен апаммен автобусқа мінген болатынмын. Іші лық толы. Бірде - бір бос орын қалмаған. Бір қызығы бір шетте өзінен жасы үлкен кісіге орын бермей отырған бір қызды көзім шалып қалды.

-Шын айтамысың?

-Әрине, достым. Сол сәтте-ақ апама дереу "Апа мына қызды қараңызшы, қарт атайға орын берер емес!" дегенім сол-ақ еді, әлгі атай автобустың кілт тоқтауынан сүрініп, аяғын сырып алды.

-Масқара! Содан соң не болды?

-Содан соң қарсы беттен бір апай өз орынына атайды отырғызып, "қазіргі жастар үлкендерді сыйлауды мүлдем қойған" деп сөз сөйледі. Ал орын берместен отырған қыз ұялғаннан беті қызарып, аялдамадан түсіп қалды.