СРОЧНО ПОЖАЛУЙСТО ПЕРЕВИДИТЕ!!!!!!!!!!!!!
Қорқыттың туған жері - Қараспан таулары. Ол дүниеге келер алдында анасы құлан етіне жерік болыпты. Анасы Қорқытты құрсағында үш жыл тоғыз күн көтеріп жүріпті. Оны жылына бір рет толғақ қысып отырады екен. Осылай үш жылдың ішінде бейшара әйел үш мәрте толғақ азабын бастан кешіп, тек үшінші ретте ғана босаныпты.
Қорқыт туатын күні бүкіл дүние сұмдық қиналып азаптанғандай күй кешеді. Аспанды қара бұлт басып, күн күркіреп, найзағай жарқылдап, сұрапыл қара дауыл соғады, төңірек астан-кестен, алай-дүлей болады. Бір сұмдықтың жақындағанын сезген ел-жұртты қатты қорқыныш билейді. Осы оқиға жайында ел ішінде мынадай өлең жолдары сақталған:
Қорқыт туар кезінде
Қараспанды су алған,
Қара жерді күл алған.
Ол туарда ел қорқып,
Туған соң әбден қуанған!
Қорқыт туа салысымен, арқырап соққан жел саябыр тауып, бұлт тарқап, күн сәуле шашады, дуние нұр-шуаққа малынып жүре береді. Табиғатқа жан бітуін жақсы нышанға балаған жұрт: «Бұл бала бізді қорқытып туылғаны үшін аты Қорқыт болсын!» - деп ұйғарып, оның есімін Қорқыт қояды. Молда азан шақырып, жаңа туған нәрестенің құлағына: «Сенің атың Қорқыт!» - деп үш рет айқайлайды.
Қорқыттың дүниеге келуі қандай өзгеше болса, оның бүкіл өмірі де сондай ерекше болды. Бала жасынан ұшқан құспен, жүгірген аңмен, соққан желмен, жауған жаңбырмен қоса жарысты, айнала қоршаған табиғатпен ортақ тіл тауып, сонымен бірге өсті.
Жылдар өтіп, ержетіп, тепсе темір үзетін жігіт жасына жеткенде, ол бір түс көреді. Түсінде оған ұзын аса таяқты, ақ сақалы белуарына түскен әулие қария келіп, былай деп аян береді: «Ей, Қорқыт, тұр орныңнан! Менің айтқанымдай саз аспабын жаса. Бұл аспаптың үлкендігі алты жасар атан түйенің асықты жілігіндей болсын. Аспабыңның аты - қобыз. Осы қобыз сенің шабытыңды қияға самғатады, сапар шексең, жолыңа жарық түсіріп, сәуле шашады, өзіңді пәле-жаладан сақтайтын желеп-жебеуші серігің болады».
Қорқыт ояна сала, көрген түсін ойлайды. Тура өңінде болғандай. Осы арада өзінің жан-жүрегін құйқылжыған әуендер кернегенін, тілдің ұшына ағындаған өлең-жыр келгенін аңғарады. Ол бірден қобыз жасауға кірісіп, оны тура түсіндегі әулие шалдың айтқанынан айнытпай жасап шығады. Бұдан соң аспапты қолына алып, құлақ күйін келтіріп, ойнай жөнеледі. Оның жан-жүрегіне тыным бермеген әуен-саз қобызды бусандырып, күллі дүниені ғажайып күймен тербетіп жібереді. Ұшқан құс, жүгірген аң, соққан жел тына қалып, қобыз төккен күйге құлақ қояды.
Қорқыттың туған жері - Қараспан таулары. Ол дүниеге келер алдында анасы құлан етіне жерік болыпты. Анасы Қорқытты құрсағында үш жыл тоғыз күн көтеріп жүріпті. Оны жылына бір рет толғақ қысып отырады екен. Осылай үш жылдың ішінде бейшара әйел үш мәрте толғақ азабын бастан кешіп, тек үшінші ретте ғана босаныпты.
Қорқыт туатын күні бүкіл дүние сұмдық қиналып азаптанғандай күй кешеді. Аспанды қара бұлт басып, күн күркіреп, найзағай жарқылдап, сұрапыл қара дауыл соғады, төңірек астан-кестен, алай-дүлей болады. Бір сұмдықтың жақындағанын сезген ел-жұртты қатты қорқыныш билейді. Осы оқиға жайында ел ішінде мынадай өлең жолдары сақталған:
Қорқыт туар кезінде
Қараспанды су алған,
Қара жерді күл алған.
Ол туарда ел қорқып,
Туған соң әбден қуанған!
Қорқыт туа салысымен, арқырап соққан жел саябыр тауып, бұлт тарқап, күн сәуле шашады, дуние нұр-шуаққа малынып жүре береді. Табиғатқа жан бітуін жақсы нышанға балаған жұрт: «Бұл бала бізді қорқытып туылғаны үшін аты Қорқыт болсын!» - деп ұйғарып, оның есімін Қорқыт қояды. Молда азан шақырып, жаңа туған нәрестенің құлағына: «Сенің атың Қорқыт!» - деп үш рет айқайлайды.
Қорқыттың дүниеге келуі қандай өзгеше болса, оның бүкіл өмірі де сондай ерекше болды. Бала жасынан ұшқан құспен, жүгірген аңмен, соққан желмен, жауған жаңбырмен қоса жарысты, айнала қоршаған табиғатпен ортақ тіл тауып, сонымен бірге өсті.
Жылдар өтіп, ержетіп, тепсе темір үзетін жігіт жасына жеткенде, ол бір түс көреді. Түсінде оған ұзын аса таяқты, ақ сақалы белуарына түскен әулие қария келіп, былай деп аян береді: «Ей, Қорқыт, тұр орныңнан! Менің айтқанымдай саз аспабын жаса. Бұл аспаптың үлкендігі алты жасар атан түйенің асықты жілігіндей болсын. Аспабыңның аты - қобыз. Осы қобыз сенің шабытыңды қияға самғатады, сапар шексең, жолыңа жарық түсіріп, сәуле шашады, өзіңді пәле-жаладан сақтайтын желеп-жебеуші серігің болады».
Қорқыт ояна сала, көрген түсін ойлайды. Тура өңінде болғандай. Осы арада өзінің жан-жүрегін құйқылжыған әуендер кернегенін, тілдің ұшына ағындаған өлең-жыр келгенін аңғарады. Ол бірден қобыз жасауға кірісіп, оны тура түсіндегі әулие шалдың айтқанынан айнытпай жасап шығады. Бұдан соң аспапты қолына алып, құлақ күйін келтіріп, ойнай жөнеледі. Оның жан-жүрегіне тыным бермеген әуен-саз қобызды бусандырып, күллі дүниені ғажайып күймен тербетіп жібереді. Ұшқан құс, жүгірген аң, соққан жел тына қалып, қобыз төккен күйге құлақ қояды.
More Questions From This User See All
Answers & Comments
Корк, возникающие со всего мира чувствовали ужасные страдания azaptanğanday. Небо, тучи, гром, молния, большие черные грозовые удары, Окраина разорили, как быть естественным. Один из деревенских жителей чувствую себя очень боится приближается ужас. Это событие сохраняется в следующих стихах:
Говорят КоркКараспан вода,В земле темной золы.Речь идет о страхе стране,Довольно С Днем Рождения!
Ухудшение Корк arqırap ветер сразу же после рождения, и, чтобы извлечь облака, солнце излучает свет, свет мира приглашаются ходить промокли. Природа души конец хорошая вещь Балаган людей: "Это имя рождения ребенка, чтобы запугать нас в Корк!» Решили поставить свое имя в Корк. Мулла призывает к молитве, ухо новорожденного ребенка: "Ваше имя в Корк!" Крик в три раза.
Пробка отличается от рождения его жизни, а также. Птицы летают в возрасте ребенка, añmen побежал гонку с ветром и дождем, чтобы найти общий язык с окружающей природой, но и увеличивается.
Tepse стареет годы, он достиг возраста Железный человек прерывает сон. Длинная белая борода belwarına стержень во сне явился приходят от святого человека, сказал: "О, Корк, вставай! Я сказал, создать музыкальный инструмент. Это шесть-летний стал крупнейшим верблюд без jiligindey быть спешки. Название кобызом Aspabıñnıñ. Это Кобыз ваши şabıtıñdı съездить к вершине samğatadı неограниченного путь света, излучает свет, вы будете относиться быстро, чтобы сохранить покровителя партнера Jelly ".
Корк мечта, чтобы думать, что промышленность проснуться. Как фоне. В то же время, в самом сердце своей блестящей мелодии, мысли, языка ağındağan конце стиха утверждал, что. Он сразу же дал кобыз он начал мечтать о святого старца с aynıtpay. Тогда отладки инструментом в руках множеств уха, чтобы играть. Его музыка не принесет мир в сердца музыки кобыз bwsandırıp потрясен удивительной Добро пожаловать в мир в целом. Побежал парящей птицы охота, ветер по-прежнему потребляет, Кобыз быть созданы, чтобы пролить уши.